ماگنوس سیگوروسون، شاعر و مترجم ایسلندی، در سال ۱۹۸۴ میلادی به دنیا آمد. کتاب نخست‌اش، ترجمه‌ی کانتوهای ازرا پاوند بود به زبان ایسلندی که در سال ۲۰۰۷ توسط دانشگاه ایسلند منتشر شد. نخستین کتاب شعرش را یک سال بعد منتشر کرد و جایزه‌ی توماس گوموندسون را با آن دریافت کرد. …
در مسیرم از دلِ سیاه‌بیشه کلمه می‌پاشم تا راه بازگشتم را پیدا کنم.
بگذار کمک‌ات کنم چنین گفت میمون. و محتاطانه بر نوک درختی گذاشت ماهی را.
شب خاموش است. فقط یک قمری خسته بی‌قرار در هوای شب بغبغو می‌کند، شاید در خواب‌اش فادو می‌موید او؟
مرگ نقب می‌زند ژرف و ژرف‌تر. به بالا می‌بالد حیات از ژرفای مرگ.
از واپسین دیدارمان ده سال می‌گذرد. و اینک درمی‌یابم که تمام تاریکی شب نمی‌تواند فروبنشاند بارقه‌ی یک کرم شب‌تاب را.
عصرِ دیروز بذر پاشیدیم در سراسر باغ و دیشب نخستین برفِ زمستان. امروز صبح پرندگان سیاه نقشِ شعر می‌زدند بر برف‌ها.
آفتابِ صبح‌گاهی می‌تابد بر تاجِ سوسنِ یک‌روزه‌ای. سرچشمه‌ای که پر می‌شود و پیاله‌ای که خالی می‌شود هر روز.
حالا شعرها یکی پس از دیگری می‌رسند انگار. و این فقط یعنی: پاییز آمده‌است.