زیر درختان بید | آنتونیو گاموندا

زیر درختان بید
تو را در آغوشم می‌برم
و احساس می‌کنم زنده‌ای.
پس به نور در می‌آییم و
برای نخستین بار
آسمان را می‌بینی،
نشانه‌ها را
و بدانان نام می‌بخشی.

حقیقت دارد:
در گستره‌ی دست‌هایت
آسمان بزرگ و آبی‌ست.