شعر ۲۸، کتاب زیرین | خوان خلمن

نامت چیست؟
کورم من
در دهلیز دلِ خواهشم نشسته
زمان گدایی می‌کنم.

می‌خندم از سر حسرت
می‌گریم از سر شوق
از چه واژه‌ای با تو سخن خواهم گفت؟
به چه نامی خواهم‌ات نامید؟