شعر ۲۱، کتاب زیرین | خوان خلمن

صدایت را در پنجره‌ام شنیدم
پنجره‌ام بر صدای تو نمی‌گشاید
پنجره‌ام شاید بر جهان گشاده می‌شود
پس صدایت چگونه می‌آید؟

پرنده‌ا‌ی برفی‌
چون بذری
در نجوای خورشید.