شعر ۱۴، کتاب زیرین | خوان خلمن

به هرچه می‌گویی‌
پرنده‌ای می‌افتد و
من آشیان اویم.
پرنده
خموشی می‌گزیند در من.
نگاه کن که با من چه می‌کنی؟