همچون زنانی که برمی‌گردند
کوزه به سر، کوزه به دوش
از غیبت کنار چشمه
لبریز از هم
از شوهران و از پسران همسایه
لبریز از خویش
کوزه‌ات را بردار از سرت یا شانه‌ات
بر زمین بگذار و
به کسی فکر کن
که گلویش از خاک پرشده
سه روز است نه چیزی خورده، نه نوشیده
به من فکر کن
و آن‌چه بر من رفته است
نه فقط به همسایه و همسایه‌ی همسایه‌ات
با دستهایت به من آب بنوشان، دخترم
چشمانم حتی به نوشیدن باز نمی‌شوند.