خوان خلمن | کتابِ زیرین

از باران و بوسه / خوان خلمن | کتاب زیرین / قاموس یک کابوس

خوان خلمن، شاعر بزرگ آمریکای لاتین، این دفتر را بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ در فرانسه نوشت. کودتای نظامی آرژانتین او را به تبعید فرستاد و چند سالی، جغرافیای تبعیدش در فرانسه بود. خوان، از نسل یهودیان اکراین است اما این دفتر را به زبان سپاردی، یعنی زبان یهودیان اسپانیا نوشت. زبانی که زبانِ مادری‌اش نیست. آن‌را آموخت، تا با زبان تبعید شعر بنویسد. یهودیان اسپانیا، در اواخر قرن پانزدهم میلادی مجبور شدند، یا تغییر مذهب دهند یا به تبعید بروند. ترجمه‌ی شعرهای این دفتر از نسخه‌ای اسپانیایی شعرها صورت گرفته است که خوان خلمن خود آن را برگردانده‌است. در مواردی هم، با اصل سپاردی شعرها، بخصوص برای درک ریتم شعرها مطابقت صورت گرفته‌است. ترجمه‌ی این دفتر را با خاطره‌ی احمد شاملو، شاعر بزرگمان که خود تلخی قرابه‌ی تبعید را می‌شناخت، در آستانه‌ی میلادش، به همه‌ی اقلیت‌های سرزمینم تقدیم می‌کنم.

خوان خلمن، پادکست این شعرها را به فارسی دوست می‌داشت. گاه از همسرش می‌خواست سی‌دی این شعرها را به فارسی برایش پخش کنند. چند هفته پیش از غیاب‌اش، با من ویدئویی ضبط کرد که در آن به عبارتی وصیت‌نامه‌ی شعری‌اش را بیان کرد. در وصیت‌نامه‌اش آمده بود که خاکسترش را در روستای محل تولد «سور خوانا» به چهار عنصر بسپارند. فهرستی از دوستان نزدیکش مهیا کرده بود و حضور رسانه‌ها و اغیار را منع کرده بود. آن‌روز از ما که او را از سویدای جان دوست می‌داشتیم خواست که بعد از سپردن خاکسترش به آب و باد و خاک و آتش، مستانه برقصیم… یادش گرامی باد!

فهرست شعرها

برگشت به بالای صفحه