شعر ۲۰، کتاب زیرین | خوان خلمن

نه دروازه داری
نه کلید، نه قفل
شب‌ها ‌در پروازی و
روزها در پروازی‌.
معشوق می‌آفریند
هر آن‌چه را که بدان عشق خواهد ورزید،
مثل تو ای کلید
لرزان
بر دروازه‌ی زمان.

برگشت به بالای صفحه